Scattered Rhymes - Zefiro Torna - Franck Vagénée Trio

FR
Le 6 avril 1327. Pétrarque s’enflamme d’une passion durable pour Laura de Noves, qu’il avait aperçue dans une petite église près d’Avignon. Ses rime sparse ou vers épandus formeraient 366 sonnets, connus plus tard sous le nom de ‘Canzoniere’. Ce songbook est traversé de multiples preuves d’un amour platonique et renvoie de manière cryptée à la belle inaccessible. On dirait le carnet psychanalytique de Pétrarque. Au cours des siècles, ces sonnets n’ont cessé d’inspirer nombre de poètes et de compositeurs de premier ordre, comme da Bologna, de Rore, Lassus, Monteverdi et Liszt. L’ensemble de musique ancienne Zefiro Torna et le Frank Vaganée Trio de jazz se sont également laissés séduire dans un projet comprenant des arrangements des compositeurs cités et des nouveaux songs sur les poèmes immortels de Pétrarque. Tissages polyphoniques, cadences obsessives, chimie sonore, douleur sur le vif, scatting sans paroles et douces harmonies sont au menu de cet hommage atemporel.

EN
6 April 1327. In a small church nearby Avignon, a glimpse of a woman named Laura de Noves ignited a lingering passion in the renaissance poet and humanist Francesco Petrarca. His rime sparse or scattered verses took the form of 366 sonnets that later would be called ‘Canzoniere’. This songbook is full of platonic love declarations and cryptic references to his unattainable beauty. It almost reads as Petrarca’s own psychoanalytical notepad. For centuries these sonnets have formed an inspiration for numerous poets. They were set to music by excellent composers such as da Bologna, de Rore, Lassus, Monteverdi or Liszt. The early music ensemble Zefiro Torna and the Frank Vaganée Jazz Trio continue this tradition. They edit the music of medieval, renaissance and baroque madrigals, romantic songs and avant-garde music. Above that they wrote new songs on Petrarca’s immortal verses. Polyphonic tissues, obsessive rhythms, sound chemistry, painful punches, wordless scatting and healing harmonies form the elements of a timeless tribute.

NL
6 april 1327. In een kerkje nabij Avignon deed een blik op een vrouw, genaamd Laura de Noves, een blijvende passie ontstaan bij de renaissancedichter en -humanist Francesco Petrarca. Zijn rime sparse of uitgestrooide verzen krijgen vorm in 366 sonnetten, later de ‘Canzoniere’ genoemd. Dit songbook staat vol met platonische liefdesbetuigingen en cryptische verwijzingen naar zijn onbereikbare schone en leest als Petrarca’s eigen psychoanalytische notitieboekje. Naast het bezingen van Laura’s schoonheid en het klagen over haar onbereikbaarheid, wat het uitgangspunt van de hoofse liefde is, handelen de gedichten over algemene maatschappelijke of politieke thema’s. Zo werd Het Liedboek meer dan een kroniek van Petrarca’s liefdesleven. De sonnetten vormen al eeuwenlang een inspiratiebron voor talrijke dichters en werden op muziek gezet door magistrale componisten als da Bologna, de Rore, Lassus, Monteverdi en Liszt. Zefiro Torna trekt samen met de jazzformatie Frank Vaganée Trio de tijdslijn door. Ze bewerken madrigalen uit de middeleeuwen, renaissance en barok, romantische liederen en avant-gardemuziek. Bovendien schrijven ze nieuwe songs op Petrarca’s onsterfelijke verzen. Polyfone weefsels, obsessieve cadansen, klankchemie, pijnlijke uithalen, woordeloze scatting en zalvende harmonieën vormen de elementen van een tijdloze tribute.