L'exil, refuge du barde - Emre & Lütfü Gültekin

FR
J’ai appris à connaître Lütfü discrètement, dans l’ombre de son fils Emre, lors d’enregistrements de CDs ou de concerts de ses enfants. Ce n’est que bien plus tard que j’ai appris des fragments de sa vie difficile, mais fascinante : ses racines de Tuncelli, son passage à Istanbul et plus tard, en Europe, le travail dans les mines de charbon, la perte d’innombrables amis à Sivas… mais par-dessus tout, un amour de la poésie et de la justice. Une vie dans laquelle musique et langue riment avec liberté et amitié. Sur ce CD, Emre a rassemblé des amis musiciens pour rendre un hommage à son père Lütfü, son mentor et inspirateur. La diversité des musiciens ne pourrait pas être plus symbolique et passe d’un joueur de doudouk arménien à une accordéoniste allemande, d’un joueur de hoddu sénégalais à un belge jouant du chatkan… sans oublier bien sûr les plus grandes personnalités musicales de Turquie. Ce CD n’est pas seulement un hommage au barde Lütfü, mais aussi à tous ceux qui comme Lütfü nagent à contre-courant, armés seulement d’un instrument, un stylo, une voix… Une ode à la liberté. Une ode à la beauté. (Peter Van Rompaey – Muziekpublique)

EN
Lütfü leerde ik via een omweg kennen, discreet in de schaduw van zoon Emre bij cd-opnames of genietend van een concert van zijn zonen. Pas veel later kwamen flarden van een hard maar boeiend leven naar boven: de roots in Tunceli, de verhuis naar Istanbul en later naar Europa, het harde werk in de koolmijnen, het verlies van talloze vrienden in Sivas... maar vooral een liefde voor poëzie en rechtvaardigheid. Een leven waarin muziek en taal rijmen met vrijheid en vriendschap. Op deze cd verzamelde zoon Emre bevriende muzikanten als eerbetoon aan vader, leermeester en inspiratiebron Lütfü. De diversiteit van de muzikanten kan niet symbolischer : van een Armeense duduk-speler tot een Duitse accordeoniste over een Senegalese hoddu-speler tot een Belgische tchatkan-speler en uiteraard enkele van Turkijes grootste muzikale persoonlijkheden. Deze cd is dan ook niet alleen een ode aan de bard Lütfü, maar ook aan al die anderen die net als Lütfü tegen de stroom inroeien, slechts gewapend met een instrument, een pen, een stem... Een ode aan de vrijheid. Een ode aan de schoonheid. (Peter Van Rompaey – Muziekpublique)

NL
I began to know Lütfü discretely, in the shadow of his son Emre, during the CD recordings or concerts of his sons. It was only much later that I got to know the shreds of a hard but fascinating life; his roots in Tunceli, the move to Istanbul and, later, to Europe. The hard work in the coalmines, the loss of many friends in Sivas… but, above all, his love for poetry and justice. A life in which music and language rhyme with freedom and friendship. On this CD, his son Emre collected his befriended musicians as a tribute to his father, teacher and inspiration: Lütfü. The diversity of the musicians couldn’t be more symbolic: an Armenian duduk player, a German accordionist, a Senegalese hoddu player, a Belgian tchatkan player, and, of course, some of Turkey’s biggest music personalities. This CD is not only a tribute to the bard Lütfü, but also to all those who, just like Lütfü, swim against the current, armed with nothing other than an instrument, a pen, or a voice… A tribute to liberty. A tribute to beauty. (Peter Van Rompaey – Muziekpublique)